"Check This Out!" door Kees van Hogeloon

De tijd kent geen genade

Soms zou je de tijd even stil willen zetten. Als je je moet haasten, om ergens snel te zijn, als de vakantie ten einde loopt, als een gezellig feestje op z’n einde loopt, als je afscheid neemt van je geliefde.. Maar helaas: de tijd stilzetten zit er niet in, dat is absoluut onmogelijk. Hoe wreed het soms ook is, de tijd gaat altijd verder. En wreed is het soms. Dat ondervonden afgelopen donderdag zowel Cor Lazeroms als Wim Wijnings. Beiden speelden een dijk van een partij en verdienden wat dat betreft eigenlijk zeker de volle overwinning. Maar bij beiden was tijdnood de grote spelbreker.

Cor Lazeroms sloeg tegen John van Dijk in met de loper op h6: een klassiek offer dat dodelijk kan zijn als ook een heel stel andere stukken klaar staat om aan te vallen. Cor had die stukken paraat en John weigerde dan ook heel verstandig het offer. Maar die weigering hielp hem niet uit de problemen: Cor bleef hem onder druk zetten en zocht naar de juiste zetten om de aanval te verzilveren. Dat kostte Cor veel tijd en het eind van het lied was dat Cor door de vlag ging, terwijl hij de hele partij stukken beter had gestaan. Het leven is soms onrechtvaardig... Aan de andere kant: die klok staat er ook niet voor niets.

Bij Wim Wijnings was het hetzelfde verhaal: hij viel aan en hield Cees Buurman de hele partij onder druk. Wim speelde één van zijn beste partijen van dit jaar, maar ook hij kwam in tijdnood. Om 11 uur ‘s avonds, na bijna 3 uur intensieve concentratie en in grote tijdnood maakte Wim een fout en verloor door een leep zetje van Cees een volle toren. Partij weg: een nederlaag in plaats van een (dik verdiende) overwinning.

Een derde aanvaller die geen beloning vond was John van de Broek. Hij offerde tegen Ton van Dorst dapper een stuk tegen twee pionnen om een beslissende aanval te forceren, maar Tons verdediging was taaier dan hij verwachtte. Tons materieel voordeel gaf uiteindelijk de doorslag en Ton won.

Soms vallen twee spelers tegelijkertijd aan in een schaakpartij. Dit was het geval bij Toon de Rooij en Ab Witkamp. Diegene wint, wiens aanval het eerst doorslaat. In dit geval was dat Ab Witkamp. Heel, heel soms valt er niemand aan. Ad Bruijns en Jan Rijkse ruilden in 9 zetten tijd behoorlijk wat stukken af en besloten vervolgens tot remise. Zulke "salonremises" zijn (gelukkig) redelijk zeldzaam bij Eeuwig Schaak.

Wouter Jans en Wim Soeters hielden elkaar tot aan het eindspel goed in evenwicht. In het eindspel sloeg Wouter zijn slag en dwong alsnog de overwinning af. Je zou het niet verwachten, maar hoe minder stukken er op het bord staan, hoe moeilijker het schaakspel wordt. Kleine subtiliteiten bepalen dan of je wint, remise houdt of verliest.

Kees van Hogeloon kwam tegen Ted van Eck al snel slecht te staan met een pion minder en verwachtte niet anders dan snel afgedroogd te worden, zoals hem (en de meeste anderen) meestal overkomt tegen Ted. Maar de slachting bleef uit en het kwam zelfs nog tot een eindspel, waarin Ted nog even goed moest nadenken, om zijn nog wel steeds betere stelling niet uit handen te geven. Ted maakte geen fouten en won en Kees was al lang blij dat hij Ted nog wat denkwerk had kunnen bezorgen. Meer zit er tegen Ted normaal gesproken gewoon niet in.

Voor wie meer wil leren over het begrip "tijd" zijn de boeken van Stephan Hawking een aanrader. Neem daar eens de tijd voor en uw ideeën over tijd zullen er finaal door op z’n kop gezet worden. Maar alle theorieën over tijd en relativiteit ten spijt: tijdnood zult u hiermee niet voorkomen.

Uitslagen 3e ronde:

Ted van Eck - Kees van Hogeloon 1 - 0
Wouter Jans - Wim Soeters 1 - 0
Ad Bruijns - Jan Rijkse ½ - ½
Toon de Rooij - Ab Witkamp 0 - 1
Cor Lazeroms - John van Dijk 0 - 1
Ton van Dorst - John van de Broek 1 - 0
Wim Wijnings - Cees Buurman 0 - 1
Arie van den Ende - Kees Heeren 1 - 0
Joop van den Bosch - Ed Boeren 1 - 0

Stand aan kop na 3 ronden:

1. Ted van Eck 102
2. Ton van Dorst 98
3. Corné van Geel 88
4. Marcel Koek 85½
5. Wouter Jans 82
6. Kees van Hogeloon 71½
7. Ab Witkamp 67
8. John van de Broek 63
9. Wim Soeters 61½
10. John van Dijk 61

Dit stukje verscheen op woensdag 6 oktober 1999 in Weekblad De Rucphense Bode.

"Check This Out!" Archief