"Check This Out!" door Kees van Hogeloon

Ted van Eck eerste, tenzij...

De winnaar van de tweede helft van de interne competitie van Eeuwig Schaak staat ook na de laatste ronde nog niet voor 100% vast. De competitieleiders/rekenmeesters Toon de Rooij en Wim Soeters houden de uitslag van de laatste herberekening geheim tot de feestelijke sluitingsavond van 20 mei om de spanning er nog even in te houden. Verwacht wordt dat Ted van Eck dan niet alleen wordt gehuldigd als clubkampioen, maar ook als winnaar van de tweede competitiehelft. Met 10 punten voorsprong op Corné van Geel leek een remise tegen diezelfde Corné van Geel wel genoeg om die voorsprong vast te houden. Maar er blijft nog een heel klein kansje dat die voorsprong na de herberekening ineens geen voorsprong meer blijkt te zijn.

Om dat te begrijpen is nodig te weten hoe het Keizersysteem (het door Eeuwig Schaak gehanteerde competitiesysteem) werkt. Het aantal behaalde punten wordt daarin bepaald door de ratings van de spelers waarvan is gewonnen en de helft van de ratings waartegen men remise heeft gespeeld allemaal bij elkaar op te tellen. De rating van de speler wordt bepaald door zijn positie op de ranglijst. (nr 1 = 30 punten, nr 2 = 29 punten enz.) Maar die ranglijst verandert natuurlijk na elke ronde, dus de punten moeten na elke ronde opnieuw worden berekend. Na de laatste ronde worden de punten zelfs 2 keer herberekend. Als de "slachtoffers" van Corné van Geel de laatste 2 ronden heel goed hebben gescoord en de "slachtoffers" van Ted van Eck heel slecht, dan kan Corné alsnog Ted passeren.

Ted van Eck vertrouwt er blijkbaar op dat dat niet zal gebeuren. In een stelling, waarin Ted duidelijk de betere kansen had, bood Ted remise aan en Corné nam dat gretig aan. Onder normale omstandigheden had Ted de bewuste stelling altijd uitgespeeld, maar na wat rekenwerk besloot Ted dat dit "gentlemens-gebaar" er wel af kon. Ted vertrouwde erop dat zijn 10 punten voorsprong wel zou stand houden en dat Johan Goorden niet zou verliezen van Jan Rijkse. Want Jan Rijkse zou bij winst op Johan Goorden als lachende derde als winnaar van de 2e competitiehelft uit de bus komen. Jan Rijkse kwam er tegen Johan Goorden evenwel niet aan te pas. Hij verloor gaandeweg 2 pionnen en knokte tevergeefs voor een half puntje. Jan verloor de partij uiteindelijk en zal daardoor hoogstwaarschijnlijk buiten de top 3 vallen. Dat toont al aan hoe klein de puntenverschillen in de top zijn.

Naast de twee partijen om de 1e plaats werden slechts 4 andere partijen gespeeld. De opkomst op de clubavond is het hele seizoen uitstekend geweest, maar in mei, met goed weer, lang licht en voor de meesten weinig meer op het spel in competitie is het niet vreemd dat het aantal afmeldingen groot was.

Ad Bruijns nam tegen Kees van Hogeloon revanche voor zijn blunder van vorige week. Kees won een pion, maar dat ging ten koste van zijn stukkenontwikkeling. Ad buitte dat optimaal uit door meteen toe te slaan en Kees de duimschroeven aan te draaien. Kees gaf op toen hij een dame moest geven om mat te voorkomen.

Bij Arie van den Ende en Joop van den Bosch bleven de krachten ondanks de nodige strijd van begin tot eind in evenwicht, met remise als resultaat. Wim Soeters won tegen Louis van Mechelen een pion en in het eindspel leverde hem dat de winst op. Ook Wim Wijnings won een pion, tegen Wouter Jans, maar zijn eindspel strandde in remise. Daarmee wint Wim al voor de tweede keer op rij net niet tegen een top-10-speler. Terwijl sommigen aan het eind van het seizoen wat "schaakmoe" worden, begint Wim juist in vorm te komen. Voor Wim hadden er rustig nog 5 ronden mogen volgen.

Uitslagen 10e ronde:

Ad Bruijns - Kees van Hogeloon 1 - 0
Wim Wijnings - Wouter Jans ½ - ½
Ted van Eck - Corné van Geel ½ - ½
Johan Goorden - Jan Rijkse 1 - 0
Wim Soeters - Louis van Mechelen 1 - 0
Arie van den Ende - Joop van den Bosch ½ - ½  

Dit stukje verscheen op donderdag 13 mei 1999 in Weekblad De Rucphense Bode.