"Check This Out!" door Kees van Hogeloon

Wie het laatst lacht, lacht het best

Aan het begin van deze competitiehelft gleed Ted van Eck een paar keer uit. Verlies tegen Toon de Rooij, remise tegen Wim Soeters, een paar afmeldingen en Ted donderde in de stand uit de top 10. Lachen voor de concurrenten, want Ted was uitgeschakeld en nu kon een ander eens een competitiehelft winnen en wellicht zelfs clubkampioen worden. Maar terwijl de concurrenten punten aan elkaar verspeelden, won Ted daarna consequent al zijn partijen en klom weer omhoog op de ranglijst. Afgelopen donderdag versloeg hij Ad Bruijns en dat leverde hem zoveel punten op dat hij in één klap weer eerste staat. Mede omdat enkele van zijn concurrenten zich vanwege tijdgebrek moesten afmelden. Nu kan dus Ted weer lachen: het clubkampioenschap kan hem niet meer ontgaan en het ziet er naar uit dat hij ook de tweede competitiehelft gaat winnen.

De partij tussen Ted van Eck en Ad Bruijns was een mooie partij, met goed spel van twee kanten. De stelling werd al snel erg complex en vooral Ad verbruikte heel veel bedenktijd. Desondanks kon Ad niet verhinderen dat Teds stukken steeds gevaarlijker werden en Ads problemen steeds groter. Nog voordat Ad echt in gigantische tijdnood kwam, was het al verloren en Ad moest zich dan ook niet veel later gewonnen geven.

De mooiste partij van de avond was die tussen Ed Boeren en Kees Heeren. Beiden speelden voluit in de aanval en Ed won, omdat zijn aanval precies één zet eerder doorsloeg dan die van Kees. Ook Ton van Dorst en Wouter Jans speelden een aantrekkelijke, agressieve partij. Hier bleef uiteindelijk een remisestelling over.

Cor Lazeroms had tegen Louis van Mechelen voortdurend het initiatief en dat loont zich uiteindelijk altijd. Zo ook nu. Louis kon zich lang goed verdedigen, maar daarna begonnen er pionnen te sneuvelen en dat gaf in het eindspel de doorslag.

Drie andere partijen werden in het eindspel beslist. In het geval van Arie van den Ende en Kees van Hogeloon was dat niet zo vreemd, wat zij ruilden zo fanatiek alle stukken af, dat ze al binnen 20 zetten in de eindspelfase waren beland. Kees had een actievere toren, die pionnen wist op te snoepen en dat leverde hem de winst op. Ook in de partij tussen Toon de Rooij en Corné van Geel gaf een actievere toren (van Corné) de doorslag, zij het op een iets andere manier. Toon wist de lastpost af te ruilen, maar wel ten koste van een pion en dat werd hem later fataal. Ook Joop van den Bosch en Cees Buurman hielden de spanning erin tot in het eindspel. Cees wist zijn koning beter te positioneren, brak daardoor door met een pion, haalde een dame en won zo de partij.

Uitslagen 8e ronde:
Ted van Eck - Ad Bruijns 1 - 0
Toon de Rooij - Corné van Geel 0 - 1
Arie van den Ende - Kees van Hogeloon 0 - 1
Ton van Dorst - Wouter Jans ½ - ½
Louis van Mechelen - Cor Lazeroms 0 - 1
Ed Boeren - Kees Heeren 1 - 0
Joop van den Bosch - Cees Buurman 0 - 1

Stand na 8 ronden:
1. Ted van Eck 180
2. Johan Goorden 179½ 
3. Corné van Geel 173
4. Jan Rijkse 167
5. Kees van Hogeloon 159
6. Ad Bruijns 156
7. Marcel Koek 153
8. Wouter Jans 133
9. Toon de Rooij 128
10. Ton van Dorst 109

Dit stukje verscheen op donderdag 22 april 1999 in Weekblad De Rucphense Bode.