"Check This Out!" door Kees van Hogeloon

Het eindspel is als koorddansen

Normaal gesproken is de opkomst op de clubavond van Eeuwig Schaak bijzonder goed en worden er dus veel partijen gespeeld. Afgelopen donderdag was dat een stuk minder; het zal wel te maken hebben met de naderende kerstdagen. Slechts 7 partijen stonden er op het programma, maar eigenlijk zijn er maar 6 serieuze partijen gespeeld. De supersnelle salonremise van Jan Rijkse en Corné van Geel kon geen schaakpartij meer genoemd worden. "Het is bijna Kerstmis", legde Corné later uit, "en dan moet je dat soort dingen vredig oplossen."

Anderen dachten daar (gelukkig maar) totaal anders over. Ad Bruijns en Toon de Rooij speelden een soort "Irakese opening": Ad verraste Toon met een snelle aanval en Toons stelling zag er even later uit als Bagdad op dit moment. Toon kon zijn stelling niet meer verdedigen en Ad ging dus met de winst strijken. Ab Witkamp schrok zich wezenloos toen hij zag dat Louis van Mechelen hem twee pionnen afhandig kon maken, weliswaar op een niet erg voor de hand liggende manier. Hij haalde opgelucht adem, toen bleek dat Louis het ook niet had gezien, maar was de rest van de partij wel van slag af. Ab verloor later een stuk en Louis won zo alsnog.

Wouter Jans is de laatste weken pijlsnel gestegen in de ranglijst, met als resultaat dat hij het nu tegen koploper Ted van Eck moest opnemen. Ted speelt ook mee in de interne competitie van "grote broer" De Pion uit Roosendaal en doet het daar zo goed dat in de Roosendaalse Bode het Schaakhoekje van René van de Broek afgelopen zondag geheel aan Ted was gewijd. Wouter speelde goed, maar tegen Ted is geen kruid gewassen. Ted graaide tot twee keer toe een pionnetje mee, waarna het eindspel simpel gewonnen was voor hem.

Dat eindspel... dat blijft lastig. Hoe minder er op het bord staat, hoe moeilijker het spel, vreemd genoeg, wordt. Het is in een eindspel net als bij koorddansen: één stapje de verkeerde kant uit en boem, weg winst! Dat ervaarde bijvoorbeeld Kees van Hogeloon, toch een geroutineerde speler, tegen John van de Broek. Ondanks sterk tegenspel van John had Kees kunnen afwikkelen naar een eindspel met gelijk materiaal, wat in principe voor Kees gewonnen was. Maar Kees nam te gretig een pion, waarna John op fraaie wijze met een tweede pionoffer een doorbraak kon forceren. Hij haalde een dame en won de partij. Ook de partij tussen Johan Goorden en Ed Boeren werd pas in het eindspel beslist. Beiden hadden maar liefst 7 pionnen en verder geen stukken op het bord staan. Johan, die de hele partij zijn handen vol had gehad aan de sterk spelende Ed, sloeg daar zijn slag en besliste de partij in zijn voordeel.

En ook de partij tussen Joop van den Bosch en Arie van den Ende ging heel lang gelijk op. Hier was het Joop die uiteindelijk van een klein foutje van zijn tegenstander kon profiteren en het punt binnenhaalde. Joop scoort de laatste weken goed en kruipt heel stiekum richting top 10. Met nog maar één partij te gaan in de eerste competitiehelft zal hij dat niet redden, maar het toont wel aan dat het goed gaat met Joop.

Uitslagen 9e ronde:

Johan Goorden - Ed Boeren 1 - 0
Ad Bruijns - Toon de Rooij 1 - 0
Ted van Eck - Wouter Jans 1 - 0
Jan Rijkse - Corné van Geel ½ - ½
Joop van den Bosch - Arie van den Ende 1 - 0
Kees van Hogeloon - John van de Broek 0 - 1
Ab Witkamp - Louis van Mechelen 0 - 1

Stand aan kop na 9 ronden:

1. Ted van Eck 257
2. Johan Goorden 206½
3. Ad Bruijns 174
4. Wouter Jans 164½
5. Toon de Rooij 160
6. Jan Rijkse 158½
7. Kees van Hogeloon 134½
8. Ed Boeren 130
9. Marcel Koek 122
10. Ab Witkamp 116½

Dit stukje verscheen op donderdag 24 december 1998 in Weekblad De Rucphense Bode.