"Check This Out!" door Kees van Hogeloon

Drie sensaties op één avond

U leest het regelmatig in deze rubriek: die of die speelde goed tegen een sterkere speler, maar moest aan het eind van de partij toch het hoofd buigen en verloor alsnog. Is dat het onontkoombare lot van een schaker? Tegen sterkere spelers nog zo goed spelen, maar uiteindelijk toch altijd moeten verliezen? Nee, gelukkig niet! Af en toe is er nog gerechtigheid en wordt goed spel beloond met een sensationele uitslag. Vorige week donderdag vielen er zelfs drie van die onverwachte uitslagen te noteren: Jan Rijkse, die remise hield tegen Ad Bruijns, Cor Lazeroms, die won van Corné van Geel en Wim Wijnings, die won van Theo Leijdekkers.

Jan Rijkse speelde tegen Ad Bruijns degelijk en foutloos en bleef zonder problemen overeind. Cor Lazeroms en Corné van Geel kwamen terecht in een pionneneindspel met ongelijke lopers, wat bijna altijd in remise eindigt. Corné nam echter geen genoegen met "slechts" een half punt, en begon aan een riskant avontuur, in de hoop alsnog te winnen. Maar wie het onderste uit de kan wil... Juist! Het avontuur van Corné pakte verkeerd uit en Cor wist de overwinning naar zich toe te halen. Wim Wijnings speelde een mirakels sterke partij tegen Theo Leijdekkers. Theo moest een stuk geven om promotie een opgerukte vrijpion te voorkomen, waarna Wim in het eindspel het punt binnensleepte. Ook Toon de Rooij speelde opmerkelijk sterk. Tegen Wouter Jans maakte Toon met wit optimaal gebruik van een beresterk paard op d6. Wouter was hiertegen machteloos en verloor. In de partij tussen Johan Goorden en Kees van Hogeloon werd al snel duidelijk dat hier een sensatie uit zou blijven. Johan had al snel al zijn stukken bij de koning van Kees geposteerd en Kees kon de genadeklap alleen maar uitstellen. Uitstel werd geen afstel en Johan won. Jos Kleijntjes trok tegen Johnny van Dijk ten aanval op de damevleugel. Die aanval was zo vernietigend, dat hem dat de winst opleverde. Joop van den Bosch en John van de Broek hielden elkaar lange tijd goed in evenwicht. In het eindspel pikte John een pionnetje mee en verzekerde hij zich van het punt. Louis van Mechelen wilde tegen Ton van Dorst koste wat kost de dames ruilen, maar Ton wou er niets van weten. Totdat de prijs wel erg aantrekkelijk werd... De dames werden uiteindelijk geruild, maar Louis schoot er een toren bij in. Winst voor Ton, dus. Ed Boeren leek tegen Wim Soeters in grote problemen te komen. Hij kon niet meer rocheren en zijn toren op h1 was ingesloten. Ed wist het probleem op te lossen, won nog ergens een stuk en dus ook de partij. Jos Goorden had tegen Arie van den Ende het loperpaar, wat in het eindspel de doorslag gaf. Een minimaal voordeel voortreffelijk uitgebuit! Ook Ab Witkamp gaf tegen Jan Konings een sterk staaltje schaak af. Ab zette een aanval op tegen Jans koningsstelling en voerde dat nauwkeurig tot winst.

Al met al een verzameling mooie partijen van hoog niveau. We gaan een mooi seizoen tegemoet...

Uitslagen 3e ronde:

Theo Leijdekkers - Wim Wijnings 0 - 1
Toon de Rooij - Wouter Jans 1 - 0
Jos Kleijntjens - Johnny van Dijk 1 - 0
Jan Rijkse - Ad Bruijns ½ - ½
Johan Goorden - Kees van Hogeloon 1 - 0
Cor Lazeroms - Corné van Geel 1 - 0
Jan Konings - Ab Witkamp 0 - 1
Joop van den Bosch - John van de Broek 0 - 1
Ed Boeren - Wim Soeters 1 - 0
Ton van Dorst - Louis van Mechelen 1 - 0
Arie van den Ende - Jos Goorden 0 - 1

Stand aan kop:

1. Johan Goorden 112 p.
2. Jan Rijkse 87 p.
3. Ad Bruijns 83 p.7.
4. Ted van Eck 81 p.
5. Cor Lazeroms 80 p.
6. Marcel Koek 72 p.
7. Kees van Hogeloon 67 1/2 p.
8. Toon de Rooij 67 p.
9. Ed Boeren 66 p.
10. Wouter Jans 60 p.

Dit stukje verscheen op donderdag 22 oktober 1998 in Weekblad De Rucphense Bode.